قبل از تشخیص ریزش مو، احتمالاً پزشک یک معاینه فیزیکی از شما به عمل میآورد و درباره سوابق پزشکی شما سؤال میپرسد. همچنین ممکن است او از روشهای تشخیصی زیر استفاده کند:
- آزمایش خون: آزمایش خون در تشخیص بیماریهای مرتبط با ریزش مو کمککننده است.
- معاینه کشش: پزشک ممکن است دستهای از موهای شما را بکشد تا ببیند چه تعداد از موهای شما کنده میشوند. این معاینه میتواند در مشخص کردن مرحله ریزش مو کمککننده باشد.
- نمونهبرداری از پوست سر: پزشک با نمونهبرداری از پوست سر یا کندن چندین مو، ریشه موها را بررسی میکند. این معاینه میتواند مشخص کند که آیا عفونت سبب ریزش مو شده است یا خیر.
- میکروسکوپ نوری: پزشک با استفاده از این ابزار خاص مقطع مو را بررسی میکند. میکروسکوپ میتواند در تشخیص هر نوع اختلال در ساقه مو کمک کند.
درمان ریزش مو
درمانهای مؤثر برای انواع ریزش مو موجود هستند. با استفاده از این روشهای درمانی میتوان روند ریزش مو را معکوس کرد یا حداقل روند کمپشت شدن موها را کندتر ساخت. در برخی از بیماریها همانند ریزش تکهتکه موها (آلوپسیا آرتا)، موها ممکن است بدون درمان در طی یک سال مجدداً رشد کنند.
درمانهای ریزش موها شامل داروها، عمل جراحی برای افزایش رشد موها و کند کردن روند ریزش موها باشند.
داروهای ریزش مو
اگر ریزش موهای شما ناشی از یک بیماری باشد، در ابتدا درمان آن بیماری ضروری است. درمان ممکن است شامل استفاده از داروهای کاهش التهابات و سرکوب کردن سیستم ایمنی بدن همانند پردنیزون (prednisone) باشند. اگر یک درمان و داروی خاص سبب ریزش مو میشود، ممکن است پزشک توصیه نماید که حداقل به مدت سه ماه از آن دارو و درمان استفاده ننمایید.
برای درمان طاسی الگودار (وراثتی) داروهایی موجود هستند. که عبارتاند از:
- مینوکسیدیل (روگین): این دارو یک داروی غیر تجویزی است (بدون نسخه پزشک قابل تهیه از داروخانهها) که برای مردان و زنان تائید شده است. این دارو به شکل فوم (کف) که باید هر روز به پوست سر مالیده شود. بعد از استفاده از این دارو دستها باید شسته شوند. استفاده از این دارو در ابتدا سبب ریزش موها میشود. موهای جدید ممکن است کوتاهتر و نازکتر از موهای قبلی باشند. حداقل شش ماه درمان، برای جلوگیری از ریزش بیشتر موها و رشد موهای جدید لازم است. برای رسیدن به نتیجه مورد نظرباید مرتب از این دارو استفاده کنید.
عوارض جانبی این دارو میتواند شامل خارش و تحریک پوست سر، رویش ناخواسته موها در صورت و دستها و تپش تند قلب (تاچی کاردیا) شود.
فیناسترید (پروپشیا): این دارویی است که برای مردان تائید شده است. این دارو باید به صورت روزانه مصرف شود. با مصرف این دارو برخی مردان کاهش ریزش مو و برخی رویش موهای جدید را تجربه می کنند. باید این دارو تا زمان رسیدن به نتیجه مرتباً مصرف شود. این دارو ممکن است برای مردان بالای ۶۰ سال مؤثر نباشد.
عوارض نادر این دارو شامل کاهش میل جنسی و عملکرد جنسی و خطر ابتلا به سرطان پروستات. زنانی که باردار هستند یا ممکن است باردار شوند باید از دست زدن به خوردههای این قرصها خودداری کنند.
- سایر داروها: برای مردان، داروی خوراکی دوتاسترید (dutasteride) یکی از گزینههای دیگر است. برای زنان، درمان ممکن است شامل داروهای ضدبارداری و اسپیرونولاکتون (sprinolactone) باشد.
عمل جراحی ترنسپلنت مو
در بسیاری از انواع شایع ریزش دائمی موها، تنها بالای سر تحت تأثیر قرار میگیرد. ترنسپلنت مو یا جراحی ترمیمی میتواند اکثر موهای از دست رفته شما را بسازند.
در طی عمل جراحی ترنسپلنت مو، یک متخصص پوست یا جراحی زیبایی تکههای کوچکی از پوست را از ناحیه عقب یا کنار پوست سر برمیدارد، هر تکه شامل یک تا چندین مو است. گاهی نیز یک نوار بزرگتر از پوست شامل چندین دسته از موها برداشته میشود. سپس او فولیکولهای مو را در نواحی طاس میکارد. برخی از پزشکان، استفاده از مینوکسیدیل (minoxidil) بعد از ترنسپلنت را پیشنهاد میدهند تا به کاهش ریزش مو کمک کند. همچنین ممکن است برای رسیدن به نتیجه دلخواه، بیش از یک عمل جراحی لازم باشد. ریزش موی ارثی علیرغم عمل جراحی درنهایت پیشرفت میکند.
روشهای جراحی در درمان طاسی، گرانقیمت هستند و میتوانند دردناک باشند. خطرهای احتمالی شامل خونریزی و بروز اسکار است.
لیزر درمانی
سازمان غذا و داروی آمریکا استفاده از لیزر سطح پایین را به عنوان درمان ریزش ارثی مو در مردان و زنان تائید کرده است. برخی مطالعات نشان میدهد که این نوع درمان، تراکم موها را بهبود میبخشد. مطالعات بیشتر برای نشان دادن اثرات طولانیمدت این درمان لازم است.
سبک زندگی و درمانهای خانگی
ممکن است شما علاقهمند باشید موهایتان را بتراشید یا از سایر تکنیکهای مدل موها یا محصولات، روسریها، کلاهگیس یا کوتاهی مو استفاده کنید. با یک آرایشگر برای ایدههای مختلف مشورت کنید. این راهحلهای غیرپزشکی میتوانند برای پوشاندن ریزش موی دائمی یا موقتی مورداستفاده قرار گیرند.
آماده شدن برای ملاقات یک پزشک متخصص
ممکن است در ابتدا شما به پزشک خانواده مراجعه کرده و سپس او شما را به یک متخصص پوست ارجاع دهد.
شما میتواند قبل از ملاقات با پزشک، موارد زیر را آمادهسازید:
- اطلاعات شخصی را فهرست کنید. این اطلاعات شخصی شامل استرسهای اساسی در زندگی یا تغییرات اخیر در زندگی شما باشد.
- فهرستی از تمامی درمانها و داروها تهیه کنید. ویتامینها و مکملها که مصرف میکنید.
- فهرستی از سؤالات را برای پرسیدن از پزشک تهیه کنید.
مدتزمان ملاقات شما با پزشک محدود است، بنابراین تهیه فهرستی از سؤالات میتواند سبب استفاده حداکثری از زمان شود. سؤالات خودتان را با توجه به مهمترینها اولویتبندی کنید. برای ریزش مو برخی از سوا لاتی که میتوانید از پزشک بپرسید شامل موارد زیر است:
- احتمالاً چه عاملی سبب ریزش موهای من شده است؟
- ممکن است عوامل دیگری هم دخیل باشد؟
- چه نوع معایناتی لازم دارم؟
- آیا ریزش موهای من دائمی است، یا موهایم مجدداً میرویند؟ چه مدت رویش مجدد آن طول میکشد؟
- بهترین اقدامات چیست؟
- آیا محدودیتهایی را باید رعایت کنم؟
- آیا باید با یک متخصص مراجعه کنم؟ هزینه ویزیت چقدر است؟ آیا بیمه درمانی آن را پوشش میدهد؟
- آیا جایگزین عمومی برای دارویی که تجویز میکنید وجود دارد؟
- آیا بروشورهایی در این زمینه در اختیاردارید که بتوانم با خودم ببرم؟
- چه وب سایتهایی را برای کسب اطلاعات پیشنهاد میدهید؟از پزشک چه انتظاراتی باید داشت
پزشک احتمالاً شماری از سؤالات را از شما میپرسد. آمادگی برای پاسخگویی به آن سؤالات میتواند در وقت صرفهجویی کند تا درباره نکات مهم بیشتر تمرکز شود. پزشک ممکن است این سؤالات را از شما بپرسد:
- اولین بار چه زمانی متوجه ریزش مو شدید؟
- آیا ریزش مو به صورت پیوسته بوده است یا به صورت ناپیوسته در طی زمان؟
- آیا متوجه رشد کم موها، شکستن موها یا ریزش موها شدهاید؟
- آیا ریزش موهای شما بهصورت تکهتکه بوده است یا بهصورت یکدست؟
- آیا در گذشته هم مشکل مشابهی داشتهاید؟
- آیا کسی از نزدیکان شما مشکل مشابهی داشته است؟
- از چه نوع مکملها یا داروهایی بهطور مرتب استفاده میکنید؟
- چه چیزهای به نظر میرسد که ریزش موهای شما را بهبود میبخشد؟
- چه چیزهای ریزش موهای شما را شدیدتر میکند؟
Source: www.mayoclinic.org
بدون نظر